مظفر شاهدی

 فرقه دموكرات پيشه‌وري؛ پيشينه و پيامدهامظفر شاهديهشدار!!!در شماره 7 ماهنامه قلمیاران (آذر 1396) مقاله‌ای به‌نام بنده چاپ و منتشر شده است که ماهیت و محتوای آن هیچ ارتباطی به‌بنده ندارد. اگرچه آشکار نیست این اقدام مسئولان ماهنامه در درج نام بنده در آغاز این مقاله به‌اشتباه صورت گرفته و یا عمدی در کار بوده است، اما بنده از همین‌جا اعلام می‌کنم که به‌هیچ وجه محتوای مقاله یادشده مورد تأیید بنده نیست و در تألیف و تدوین آن هیچ نقشی نداشته‌ام. لازم به‌یادآوری است که به‌درخواست یکی از دست‌اندرکاران این نشریه در اوایل آذر 1396 مقاله‌ای مبسوط با عنوان: «فرقه دموكرات پيشه‌وري؛ پيشينه و پيامدها» تألیف کرده و تسلیم کردم، اما مع‌الاسف چیزی که به‌نام بنده چاپ و منتشر شده است هیچ نسبتی با مقاله بنده ندارد. به‌همین دلیل ضمن برائت از متن منتشره مذکور، متن کامل مقاله خود را به‌شرح زیر به‌شما گرامیان تقدیم می‌کنم: فرقه دموكرات پيشه‌وري؛ پيشينه و پيامدهامظفر شاهدي مدعاي يادداشت پيش رو اين است كه براي فهم معنا و جايگاهي كه غائله فرقه دموكرات پيشه‌وري در حافظه تاريخي جامعه ايراني پيدا كرده است، ضرورتاً بايد پيشينه روابط و حضور تجاوزكارانه روسيه‌تزاري و سپس روسيه شوروي در ايران مورد سنجش و ارزيابي قرار گيرد. با اين توضيح كه جامعه ايراني به‌درستي غائله فرقه دموكرات پيشه‌وري را توطئه‌اي فرام مظفر شاهدی...

  در آستانه انقلاب اسلامي (به‌مناسبت 26 دي سالروز خروج شاه از كشور)؛ گفت‌وگو با مظفر شاهديگفت‌وگو از: رحمت رمضانيپرسش 1: دو دیدگاه در مورد فرار شاه از ایران وجود دارد برخی معتقدند شاه تا آنجا که می‌توانست با خشن ترین صورت دست به سرکوب مخالفان پرداخت، اما زمانی‌که سرانجام دریافت که دیگر با سرکوب، قلع‌وقمع معترضان و کشتار مردم نمی‌تواند به سلطنتش ادامه دهد، لاجرم فرار کرد. در مقابل دیگران معتقد بودند که شاه راضی به کشتار نبود و در نتیجه تسلیم انقلاب شد و تصمیم به ترک کشور گرفت.پاسخ 1: واقعيت اين است كه پاسخ‌ دقيق و صريح به‌اين‌گونه قضاوت‌ها و نگرش‌هاي كلي خيلي آسان نيست و مستلزم مباحثي تفصيلي است؛ چه اين‌كه براي فهم اين موضوع كه وقتي از سركوب خشن سخن به‌ميان مي‌آوريم مقصودمان اشاره به‌چه معيارها و يا شاخص‌هايي است؛ هم‌چنين است ابهام در معناي تسليم شدن شاه در برابر انقلابيون. در هر حال آنچه مسلم است فرايند به‌سقوط كشانيدن رژيم پهلوي و پيروزي نهايي انقلاب اسلامي در بهمن سال 1357 آسان به‌دست نيامد و چنان نبود كه به‌مجرد آشكارتر شدن مخالفت‌هاي عموم مردم كشور با حكومت پهلوي، محمدرضاشاه به‌سرعت به‌اين نتيجه اخلاقي! رسيده باشد كه ديگر نمي‌تواند و اساساً علاقمند نيست بر ملتي ناراضي سلطنت كند. لااقل از هنگام كودتاي 28 مرداد 1332 بدانسو كاملاً آشكار شده بود كه رژيم پهلوي در روندي كه مظفر شاهدی...